Gezien op 12 maart 2010 in de Schouwburg in Tilburg
Regie: Mathijs RumkeTekst: Sander van Opzeeland (comedian bij Comedytrain)
Een cross-over tussen toneel en stand-up comedy.
Zo stond deze voorstelling overal aangekondigd. Als je van plan bent om 'm te bezoeken, denk dan niet dat je een cross-over krijgt zoals het cabareteske toneel van NUHR (Niet Uit Het Raam) of Niet Schieten. Het is eerder een tragikomedie, een toneelstuk over stand-up comedy. De comedians worden dan ook gespeeld door acteurs, die het overigens niet onverdienstelijk doen!
De situatie is als volgt: in een sporthal komen zes wannabe-comedians bijeen voor een optreden waarbij een talentscout van een bekende comedyclub aanwezig zal zijn. Ze zijn allen compleet verschillend. Ten eerste is er de Surinaamse/Antilliaanse Jerrel (Dennis Rudge). Zijn enige doel op een podium is om het publiek zo veel en zo hard mogelijk te laten lachen, op welke manier dan ook. Hij gaat hoe dan ook voor succes. Zijn tegenpool is Alex (Jef Hoogmartens) als een extreme Lebbis die met zijn geëngageerde act eerder een boodschap wil overbrengen dan het publiek vermaken. Zijn doel is dan ook kwaliteit brengen. Ten derde is er het pispaaltje van het gezelschap, Kees (Mark Kraan), de man die al twintig jaar op kantoor werkt en nu wel eens wat anders wil gaan doen met zijn leven. Dan is er nog de onzekere homoseksuele kleuterdocent Gerald (Martijn Fischer) die door een ongelukje met een glas chocomel zijn optreden in zijn ondergoed zal moeten doen. Ten slotte is er het komische duo (Justus van Dillen en Remco Melles) dat constant ruzie maakt over wie bepaalde sketches geschreven heeft. Als voorbereiding op het optreden van die avond krijgen ze een laatste les van oud-comedian Freddie Martens (John Buijsman). Vlak voor de show krijgen ze bezoek van de beroemde, zelfverzekerde comedian Mark Lucifer (Henry van Loon), die die avond ook dienst zal doen als MC en talentscout. En als kers op de taart komt er ook nog een hilarisch droog verdwaald harmonie-lid langs, gespeeld door de theatertechnicus Stan Bannier.
Voor het verloop van het stuk moet je maar naar het theater gaan! ;)
De voorstelling geeft je een mooie inkijk in de periode die voorafgaat aan het comedy-vak, waar je natuurlijk meer mislukkelingen dan talenten tegenkomt. Het gaat over het kiezen tussen boodschap en lach, tussen kwaliteit en succes. En over de harde wereld van de comedy.
Een pluspunt van deze voorstelling is de chemie die duidelijk te zien is tussen de spelers op het toneel. Bovendien zijn de acteurs erg goed, mag ik wel zeggen. Vooral Jef Hoogmartens toont dat hij de timing en de boosheid heeft die nodig zijn voor een zeer goede geëngageerde comedian, die je wel mag vergelijken met Theo Maassen.
Zowel mensen die enkel van toneel houden als die enkel van comedy houden, zullen niet helemaal voldaan de zaal verlaten. Voor een goed toneelstuk mist deze voorstelling de diepgang, ook wat betreft de personages. Voor een vermakelijke comedy-avond, gaat de voorstelling soms niet snel genoeg, zitten er te veel dramatische momenten in. Maar als je van allebei houdt, heb je zeker een goede avond. Ik wel, in ieder geval!
Zie een voorproefje (en trouwens, ik ben het niet met Mark Lucifer (hier overigens gespeeld door Murth Mossel) eens wat betreft het niveau van comedypubliek):
